Γράφει ο αντιπρόεδρος της RSF Hellas κ. ΠΑΤΣΑΟΥΡΑΣ Παναγιώτης, Γιατρός χειρουργός.
Η σκέψη από καιρό.
Ήρθε όμως η εικόνα του μικρού Aylan να γονατίσει, να συντρίψει, να κονιορτοποιήσει κάθε σκέψη.
Κάθε μέρα και ένα γιατί.
Κάθε μέρα το σαράκι που έχει ο εθελοντής, διασώστης, παροχέας πρώτων βοηθειών, ανθρωπιστής να τρώει τη σάρκα της ψυχής σου με το ερώτημα : «και αν ήμουν εκεί……θα τον είχα σώσει;» και αυτόν και τα υπόλοιπα παιδάκια που έχουν χαθεί στον υγρό τάφο της θαλάσσιου δρόμου του θανάτου ψάχνοντας μια καλύτερη ευκαιρία ζωής.
Η σκέψη έγινε πράξη διαμέσου του σκάσε και δράσε.
Εισιτήρια κλείστηκαν, εξοπλισμός ετοιμάστηκε και το ταξίδι έγινε.
Για λίγες μέρες δυστυχώς.
Ότι μπορεί , όπως μπορεί ο καθένας και από όπου μπορεί.
Σε μια αλληλέγγυα πρωτοβουλία ατόμων οργανώθηκε μια δομή υποδοχής προσφύγων.
Το αυτοοργανώμενο ιατρείο δομής πλατάνου συκαμιάς.
Αλλαγή από τα βρεγμένα ρούχα με αντίστοιχα ζεστά, ένα ζεστό τσάι, μια ζεστή σούπα , παροχή ιατρικών υπηρεσιών όπου χρειάζεται, ένα ζεστό χαμόγελο καλωσορίσματος, ένα χτύπημα στον ώμο για το όλα καλά.
Απλά πράματα.
Πάνω από όλα ανθρώπινα.
Γιατί έτσι πρέπει.
Δεν είναι λίγο να βλέπεις τον χαιρετισμό από μακριά καθώς η βάρκα πλησιάζει την ακτή και την ανακούφιση στα πρόσωπά τους ότι ναι, φτάσανε ζωντανοί μετά από πολύωρη περιπλάνηση στην ξηρά υποβαστάζοντας παιδί και όλα τα υπάρχοντά σου σε ένα σάκο, αλλά το πιο κυριότερο ότι μετά από ένα τρομακτικό ταξίδι με μια λαστιχένια βάρκα αμφιβόλου ποιότητας και γεμισμένη με τουλάχιστον 50 άτομα στοιβαγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, με πράματα, με μωρά παιδιά σε σημείο που βλέποντας με κιάλια νομίζεις ότι κάθονται στο νερό και απλά κινούνται, φτάσανε στεριά. Παιδάκια να κλαίνε γιατί είναι βρεγμένα ως το κόκκαλο από τα νερά που μπάζει η βάρκα και ξαφνικά να φεύγουνε από την αγκαλιά του γονέα για να παραδοθούν στα χέρια του διασώστη, μέχρι να βγει ο πατέρας ή μητέρα από τη βάρκα παρομοίως βρεγμένοι, τρομαγμένοι, ταλαιπωρημένοι.
Διασώστες που έχουν βουτήξει στα νερά για να τραβήξουν την βάρκα και να την κρατήσουν σταθερή μέχρι να αποβιβαστεί και ο τελευταίος.
Η προσμονή και η αγωνία του τι θα συναντήσεις μέσα στη βάρκα έρχεται να αντικατασταθεί με την ανακούφιση και την ευχαρίστηση ότι όλα οκ.
Όλοι καλά.
Μια γρήγορη ματιά στα παιδάκια και στους μεγάλους και γρήγορα στη δομή για την περίθαλψη.
Όσα και να πεις, όσα και να γράψεις τίποτα δεν μπορεί να περιγράψει το ευχαριστώ αυτών των ανθρώπων.
Ο φόβος, ο τρόμος, η ανασφάλεια αντικαταστάθηκαν από την ηρεμία, ανακούφιση.
Τώρα πια τα παιδάκια δεν κλαίνε, αλλά απολαμβάνουν λίγες στιγμές χαράς και γέλιου παίζοντας με τα παιχνιδάκια που τους προσφέρθηκαν, ζωγραφίζοντας τα όνειρά τους (ή τους…..εφιάλτες τους), πίνουν ένα ζεστό γάλα ή χυμό, τρώγοντας ένα καλό δεκατιανό και βάζοντας στην τσέπη ένα γλειφιτζούρι για το….δρόμο ( λέμε τώρα γιατί παιδί είναι.σιγά μην το κρατήσει για το δρόμο).
Ιατρική περίθαλψη όπου χρειαζόταν.
Και σίγουρα χρειάζεται σε ανθρώπους που έχουν εκτεθεί σε όλα τα είδη των καιρικών συνθηκών και όχι μόνο.
Αντίο και καλή τύχη στο υπόλοιπο μέχρι τον τελικό προορισμό. Όποιος και όπου και αν είναι αυτός.
Και καπάκι νέα βάρκα για να αρχίσει νεος κύκλος.
Κούραση υπάρχει, αλλά υπάρχουν άλλες προτεραιότητες.
Και στο τέλος της μέρας κάνεις το σταυρό σου να σου δώσει ο θεός δύναμη για την επόμενη μέρα.
Όλος ο κόσμος μια αγκαλιά για μια ελπίδα.
Από Αμερική, Ιρλανδία, Σκανδιναβία, Iσπανία, Κίνα, Kορέα , Βέλγιο και άλλες πολλές χώρες ήρθανε εδώ στη Συκαμνιά να δώσουν αυτό που μπορούνε.
Με τη μαγειρική του , με το μαστοριλίκι του μα πάνω από όλα με το χαμόγελο του.
Γιατί δεν έχει τόση μεγάλη σημασία τα υλικά αγαθά που θα φέρεις μαζί σου, αλλά να φέρεις τα χέρια σου να βοηθήσεις και το χαμόγελό σου να δώσεις ελπίδα στη δύσκολη στιγμή.
Δυστυχώς ο θαλάσσιος δρόμος του θανάτου δε θα κλείσει.
Όσο υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες να περιμένουν και όσα τα πολιτικοοικονομκικά συμφέροντα δίνουν και παίρνουν.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι αλληλέγγυοι από όλον τον κόσμο έχοντας αφήσει δουλειές, οικογένειες, με ένα και μόνο σκοπό.
Να διασώσουν αυτούς που προσπαθούν να επιβιώσουν.
Αποστόλη ,Μαρίνα, Δέσποινα, Πάνο, Λευτέρη, Μάριε, Μικαέλο, Φάνια, Dan,Phil και όλοι οι υπόλοιποι συνεχίστε την καλή δουλειά.
Αποστόλη ,Μαρίνα, Δέσποινα, Πάνο, Λευτέρη, Μάριε, Μικαέλο, Φάνια, Dan,Phil και όλοι οι υπόλοιποι συνεχίστε την καλή δουλειά.
Θα τα ξαναπούμε
Ευχαριστώ Smaragda Pavlopoulou.
