Φεβρουάριος 2015.
Ο εθελοντισμός είναι μια μικρογραφία της Ελληνικής Κοινωνίας, με τα θετικά αλλά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά της.
Ως σύλλογος είμαστε ευτυχείς που έχουμε καταφέρει να βάλουμε μπροστά τα θετικά χαρακτηριστικά της, την προσφορά στον συνάνθρωπο, την ανθρώπινη επαφή, την αλληλεγγύη .
Τα ιδρυτικά μας μέλη όταν οραματίσθηκαν τον σύλλογο ήθελαν πάνω απ' όλα να "ξεφύγουν" από παλαιολιθικές προκαταλήψεις γεμάτες "δεν γίνεται", "δεν πρέπει να το κάνουμε", "δεν είναι δουλειά μας", "δεν είναι ο ρόλος μας", δεν δεν δεν.
Πάνω απ' όλα ήθελαν, αναζητούσαν μια δομή μέσα στην οποία με αλληλοσεβασμό, συνεργασία και υπευθυνότητα θα πρόσφεραν ανεξάρτητοι συμφερόντων, πραγματικό εθελοντικό έργο.
Δεν επιλέξαμε τον εύκολο δρόμο, διαλέξαμε όμως να "χαράξουμε" τον δικό μας και μας αρέσει που τα καταφέρνουμε.
ΥΓ Με λύπη ενημερώθηκα πως "Ιστορικοί" σύλλογοι τελειώνουν τον κύκλο τους και σιωπηλά κλείνουν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, χωρίς να σχολιάσω τις επιλογές τους και τις δράσεις που τους οδήγησαν εκεί, είναι πραγματικά κρίμα να χάνονται φωνές έκφρασης του εθελοντισμού.
Από την άλλη είναι αλήθεια, πως όπως λέει ένας φίλος του κοινωνικού εθελοντισμού "οι εθελοντικές προσπάθειες πολύ δύσκολα στήνονται και εύκολα διαλύονται" , θα μου επιτραπεί όμως να συμπληρώσω πως τις περισσότερες προσπάθειες καταστρέφουν μικροί στο εθελοντικό ανάστημα "εθελοντές" που βλέποντας πως δεν μπορούν να "κλέψουν" το έργο των άλλων και να το παρουσιάσουν για δικό τους, απλά δυναμιτίζουν τις ομάδες (αυτοί που εδώ και χρόνια, στο εθελοντικό ανέκδοτο, μεταξύ μας αποκαλούμε Δήμους).
